حمید فدایی دوشنبه 20 دی در جمع خبرنگاران گفت: نقش برجسته منسوب به بهرام دوم در دو صحنه جداگانه در زیر آرامگاه داریوش بزرگ تصویر شده و برای قرن‌ها در معرض دید و گاه دسترس رهگذران و بازدیدکننده‌های محوطه قرار داشته با آسیب‌های متعدد و متنوعی مواجه بوده است.
فدایی گفت: عمده‌ترین آسیب‌ها "متورق" شدن سطح نقوش و ایجاد ترک و شکستگی‌های فراوان در سطح اثر بوده است، بنابراین موضوع حفاظت از این نقش در اولویت برنامه واحد حفاظت و مرمت تخت جمشید قرار گرفت.
او ادامه داد: حفاظت از این نقش برجسته در محوطه نقش رستم توسط تیمی متشکل از متخصصین مستندنگار و نقشه بردار، کارشناس حفاظت، استادکار و نیروی فنی مرمت و باستان‌شناس در محوطه نقش رستم به مدت حدود ۵ ماه به انجام رسید.
یک کارشناس ارشد حفاظت و مرمت و سرپرست این پروژه حفاظتی گفت: عملیات حفاظت و مرمت این نقش برجسته شاخص ساسانی با تدوین و تصویب طرح در شورای فنی در زمستان سال 1399 و با اقدام به مستندنگاری دقیق آن به روش فتوگرامتری اثر آغاز گردید.
مصطفی رخشنده خو گفت: پس از تجهیز کارگاه، موضوع آسیب نگاری دقیق نقش برجسته به منظور دسترسی به طرح حفاظت و مرمت اثر دنبال گردید.
وی افزود: با تکمیل آسیب نگاری و انجام مطالعات پایه، رویکرد حفاظتی لازم که مبتنی بر استحکام بخشی قسمت‌های سست و پوسته شده سنگ بود انتخاب و به منظور پایداری بیشتر نقوش برجسته در برابر عوامل فرساینده محیطی، اعمال گردید.
یکی دیگر از کارشناسان حفاظت و مرمت و از اعضای این پروژه حفاظتی نیز خبر داد: بر روی این دو نقش برجسته شاخص دوره ساسانی، پیش از این هیچگونه عملیات حفاظت انجام نشده بود. بنابراین اقداماتی از قبیل پاکسازی رسوبات از سطح نقوش، تزریق مواد استحکام بخش در پشت قطعات سست و در حال جداشدن نقوش سنگی و ملات گذاری درون ترک ها و بخش‌های کمبود سنگ در اولویت قرار گرفت.
لیلی رضوی یادآور شد: در مرمت قسمت‌های مختلف نقوش برجسته از مواد و مصالح فرآوری شده آهکی و مرمتی که پیش از این در حفاظت دیگر بخش‌های مجموعه بکار رفته است، با رنگ و بافتی متناسب با ساختار سنگ تاریخی استفاده شده است.