مصطفی رخشنده خو مدیر داخلی مجموعه نقش رستم در همین رابطه گفت: بر همین اساس مطالعات ژئوفیزیک (GPR) در محدوده آرامگاه توسط گروه زمین‌شناسی دانشگاه شیراز با همکاری دفتر فنی نقش رستم فعالیت خود را آغاز کرد و با شناسایی عوارض مختلف زمین‌شناسی و ژئومورفولوژیکی طی برداشت های صحرایی، پردازش تصاویر و روش های ژئوفیزیکی، محل رسوخ رطوبت به بخش‌های مختلف آرامگاه شناسایی گردید.
وی افزود: با آغاز فعالیت‌های اجرایی و پاکسازی رگه‌ها از گل‌ولای در راستای اقدامات حفاظت و مرمت اثر توسط کارگروه مجموعه نقش رستم و زیر نظر کارشناس باستان‌شناس، موادی از مشتقات قیری که جهت کنترل رطوبت در رگه‌های انحلالی توسط هخامنشیان مورد استفاده قرار گرفته بود شناسایی گردید که در نوع خود بی نظیر است.
رخشنده خو ادامه داد رگه‌های انحلالی در زمان هخامنشیان در صخره وجود داشته‌اند و هخامنشیان با هشیاری کامل و با مواد ذکر شده اقدام به کنترل رطوبت از فراز آرامگاه نموده‌اند. شایان ذکر است روش هخامنشیان جهت کنترل رطوبت در آرامگاهها متفاوت و هر آرامگاه شیوه و روش خاص خود را دارد.
